پاسخ در : بخشی از وصیت نامه‌ی شهید ناصرالدین باغانی
... اما شهادت چیست؟ آنگاه که دو دلداده به هم می‌رسند و بنده‌ی خاکی به جمال زیبای حق نظر می‌افکند و محو تماشای رخ یار می‌شود آن هنگام را جز شهادت چه نام دیگری می‌توان نهاد؟
شهادت خلوت عاشق و معشوق است شهادت تفسیر بردار نیست، ای آنانی که در زندان تن اسیرید به تفسیر شهادت ننشینید که از درک قصه‌ی شهادت عاجزید، فقط شهید می‌تواند شهادت را درک کند. شهید کسی نیست که ناگهان به خون بغلطد و نام شهید به خود بگیرد شهید در این دنیا قبل از آنکه به خون بتپد شهید است و شما همچنان که در این دنیا نمی‌توانید بشناسید و بفهمید بعد از وصلشان هم هرگز نمی‌توانید درکشان کنید.
برخیزید و فکری به حال خود کنید که شهید به وصل خود رسیده است و غصه ندارد و شهدا به حال شما غصه می‌خورند و ازین در عجب‌اند که چرا به فکر خود نیستید به خود آیید.
پیرو امام باشید نه در حرف؛ بلکه در عمل. گوش دل به سخنانش بسپرید و حرف‌هایش را بدون چون و چرا بپذیرید. و کلاً در هر عصری امام خود را بشناسید و اکنون که حضرت صاحب الامر(عج) در پرده‌ی غیبت است، ولی فقیه عصر خود را بشناسید.
اگر امام خود را شناختید گمراه نمی‌شوید وگرنه به چپ و راست منحرف خواهید شد. بدانید که من از دانشگاه امام حسین علیه‌السلام فارغ التحصیل شدم و مدرک قبولی خود را از دست مبارک آقا گرفتم. کلاس، کلاس عشق بود. درس، درس شهادت، تخته سیاه گستره‌ی وسیع جبهه‌های حق علیه باطل، گچ‌ها خون و قلم ها اسلحه‌مان بود.
آرزوی جهنمیان