سلام و عرض ادب
امروز در نت در مورد راه های بیدار شدن برای نماز صبح را جستجو میکردم.آخه گاها پیش میاد که برای نماز صبح بیدار نمیشم شاید مهمترین دلیلش هم گناهانی که در طول روز و مخصوصا شبش انجام دادم باشه.
یک سری مطالب پیدا کردم که مفید و خوب هم بودند.میتونید با سرچ عبارت "راه های بیدار شدن برای نماز صبح" خودتون مشاهده کنید.
اما مطلبی که قبلا هم شنیده بودم و توجهم را جلب کرد قرائت  آیه آخر سوره مبارکه کهف است.به دنبال خواص این سوره مبارکه گشتم که براتون اینجا میزارم.انشاالله که براتون مفید باشه هم جهت بیدار شدن برای نماز صبح و هم بقیه خواصش از جله شهادت !

قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً ﴿سوره کهف-آیه١١٠﴾
بگو: «من فقط بشرى هستم مثل شما; (ولى) به من وحى مى شود که معبودتان، تنها معبودِ یگانه است; پس هر که به لقاى پروردگارش امید دارد، باید کارى شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند.» ﴿سوره کهف-آیه١١٠﴾

قصه      آدم

  قصه    يک    دل    است    و    يک    نردبان

  قصه    بالا    رفتن

  قصه   هزار    راه    و   يک      نشانی

  قصه   پله پله تا   خدا

  قصه   جستجو

  قصه  از   هر    کجا     تا   او

  قصه    انسان

  قصه     پيله است    و    پروانه

  قصه    تپيدن   و   شکافتن

  من. . . اما

  هنوز    اول    قص ه ام

  ايستاده      روی   اولين    پله

   نشانی     گم    کرده

   با    دو    بال    نا  تمام  و   يک    آسمان

  خدايا     دست     دلم   را   می گيری؟؟؟؟؟

ای راهب کلیسا دیگر مزن به ناقوس /خاموش کن صدارا، نقاره می زند طوس

آیا مسیح ایران کم داده مرده را جان /جانی دوباره بردار با ما بیا به پابوس

آنجا که خادمینش از روی زائرینش /گرد سفر بگیرند با بال ناز طاووس

  خورشید آسمان ها در پیش گنبد او /رنگی ندارد آری چیزی شبیه فانوس 

رویای ناتمامم ساعات در حرم بود /باقی عمر اما افسوس بود و کابوس

وقتی رسیدی آنجا در آن حریم زیبا /زانو بزن به پای بیدار خفته در طوس...

پاسخ در : بخشی از وصیت نامه‌ی شهید ناصرالدین باغانی

... اما شهادت چیست؟ آنگاه که دو دلداده به هم می‌رسند و بنده‌ی خاکی به جمال زیبای حق نظر می‌افکند و محو تماشای رخ یار می‌شود آن هنگام را جز شهادت چه نام دیگری می‌توان نهاد؟

شهادت خلوت عاشق و معشوق است شهادت تفسیر بردار نیست، ای آنانی که در زندان تن اسیرید به تفسیر شهادت ننشینید که از درک قصه‌ی شهادت عاجزید، فقط شهید می‌تواند شهادت را درک کند. شهید کسی نیست که ناگهان به خون بغلطد و نام شهید به خود بگیرد شهید در این دنیا قبل از آنکه به خون بتپد شهید است و شما همچنان که در این دنیا نمی‌توانید بشناسید و بفهمید بعد از وصلشان هم هرگز نمی‌توانید درکشان کنید.

برخیزید و فکری به حال خود کنید که شهید به وصل خود رسیده است و غصه ندارد و شهدا به حال شما غصه می‌خورند و ازین در عجب‌اند که چرا به فکر خود نیستید به خود آیید.

پیرو امام باشید نه در حرف؛ بلکه در عمل. گوش دل به سخنانش بسپرید و حرف‌هایش را بدون چون و چرا بپذیرید. و کلاً در هر عصری امام خود را بشناسید و اکنون که حضرت صاحب الامر(عج) در پرده‌ی غیبت است، ولی فقیه عصر خود را بشناسید.

اگر امام خود را شناختید گمراه نمی‌شوید وگرنه به چپ و راست منحرف خواهید شد. بدانید که من از دانشگاه امام حسین علیه‌السلام فارغ التحصیل شدم و مدرک قبولی خود را از دست مبارک آقا گرفتم. کلاس، کلاس عشق بود. درس، درس شهادت، تخته سیاه گستره‌ی وسیع جبهه‌های حق علیه باطل، گچ‌ها خون و قلم ها اسلحه‌مان بود.